eerste kindervragenuur

Eerste Kindervragenuur

Op 12 december 2017 is het voorstel van Tweede Kamerlid Rens Raemakers (D66) om jaarlijks een Kindervragenuur te organiseren aangenomen. De Tweede Kamer organiseert het eerste Kindervragenuur op 20 november 2018, op de Internationale Dag van de Rechten van het Kind.

Het Kindervragenuur is voor 150 basisschoolleerlingen tussen de 10 en 12 jaar (groep 7 en 8). Om ervoor te zorgen dat de stem van álle Nederlandse kinderen wordt vertolkt, worden er kinderen met verschillende achtergronden en uit verschillende regio’s geselecteerd. De Kamerleden ontvangen de basisschoolleerlingen op 20 november. Vervolgens vertellen de Kamerleden hoe de Tweede Kamer werkt en wat zij precies doen. Het Kindervragenuur vindt plaats voorafgaand aan het gewone vragenuur en zal daar veel op lijken. Een deel van de kinderen krijgt de gelegenheid vragen te stellen aan de aanwezige bewindspersonen. Vanwege het grote aantal aanwezige kinderen en de beperkte tijd, komt slechts een selectie aan het woord.

 

Participatie

De politiek neemt belangrijke beslissingen die ook kinderen aangaan. Uit artikel 12 van het VN-Kinderrechtenverdrag volgt dat ieder kind het recht heeft om zijn of haar mening te geven over belangrijke zaken die hem of haar aangaan. Dit betekent dat kinderen het recht hebben hun mening te geven over beslissingen die de politiek neemt. Politici moeten serieus luisteren naar de mening van het kind. En zij moeten hier passend belang aan hechten, rekening houdend met de leeftijd en de ontwikkeling van het kind.

Er zijn verschillende vormen van participatie mogelijk. Hierbij wordt de mening van kinderen in meerdere of mindere mate betrokken in de besluitvorming op individueel of collectief niveau. Het Kindervragenuur is een mooi initiatief om kinderen te laten participeren. Het doel is om alle kinderen uit de doelgroep te laten nadenken en meepraten over de politiek. Dit is belangrijk omdat bepaalde politieke beslissingen ook hen raken.

 

Betekenisvolle kinderparticipatie in vijf stappen

Omdat het belangrijk is dat kinderparticipatie daadwerkelijk betekenisvol is, heeft het Kinderrechtencomité vijf stappen opgesteld. Deze vijf stappen zijn in het kort:

  • kinderen krijgen voldoende toegang tot informatie;
  • zij kunnen hun stem laten horen;
  • zij worden daarin ook serieus genomen;
  • kinderen krijgen terugkoppeling over de beslissing die is genomen;
  • en ze krijgen de mogelijkheid om te klagen indien zij het niet eens zijn met een beslissing.

Het Kindervragenuur is een positieve ontwikkeling op landelijk niveau. De Tweede Kamer neemt hiermee een voorbeeld aan het Europees Parlement en de Verenigde Naties. Ook op lokaal niveau is een Kindervragenuur toe te juichen. Gemeenten gaan op deze manier namelijk in gesprek met kinderen, horen welke onderwerpen zij belangrijk vinden en hoe zij daar over denken.

Verkiezingsdebat Kinderrechten: over de kandidaten en hun inzet voor kinderrechten

Verkiezingsdebat Kinderrechten: over de kandidaten en hun inzet voor kinderrechten

Op woensdag 8 oktober gaan kandidaat-Kamerleden tijdens het Verkiezingsdebat in de Balie  met elkaar in debat over drie thema’s die het leven van kinderen raken: kansengelijkheid, kinderen in de asielketen en online veiligheid. Wie zijn deze kandidaten en wat drijft hen zich in te zetten voor kinderrechten? Leer de kandidaten…

Lees meer

Jongeren Prinsjesdag 2025: jongeren eisen een stem in hun toekomst

Jongeren Prinsjesdag 2025: jongeren eisen een stem in hun toekomst

Maandag 15 september 2025 vond Jongeren Prinsjesdag 2025 plaats:. de dag vóór Prinsjesdag waarop jongeren hun stem laten horen over thema’s die hen direct raken. Zij gingen in gesprek met Tweede Kamerleden over het UNICEF jongerenadvies. Hoewel jongeren nog niet mogen stemmen, hebben zij wél het recht om mee te…

Lees meer

‘We moeten niet alles voor kinderen oplossen, maar hen sterker maken’

‘We moeten niet alles voor kinderen oplossen, maar hen sterker maken’

Sanne Abrahams is directeur van Stichting Villa Pinedo, die zich inzet voor kinderen met gescheiden ouders. Na haar studie organisatiewetenschappen en een baan in de IT-sector wist ze het zeker: ‘ik hoor in het sociale domein’.

Lees meer