Nicky Schijvens is oprichter en managing director van Stichting Groei Veilig. Haar verhaal begon als verpleegkundige op de kinder- en kraamafdeling en leidde via verschillende functies in de jeugdzorg naar de ontwikkeling van methodiek Schildje. Een unieke aanpak om kindermishandeling preventief bespreekbaar te maken met de allerkleinsten. “Ze zijn kwetsbaarder voor vormen van kindermishandeling en huiselijk geweld. Ik ben ervan overtuigd dat als je jong begint, je echt een wereld van verschil maakt.“
‘In mijn laatste opleidingsjaar werd gevraagd: ontwikkel een product rondom huiselijk geweld en kindermishandeling. En daar is Schildje geboren. Het is een methodiek die het onderwerp kindermishandeling bespreekbaar maakt en handelingsverlegenheid bij professionals terugdringt. Later stapte mijn man in en richtten we samen in 2019 Stichting Groei Veilig op als koepel. We wilden de methodiek toekomstbestendig maken. Niet alleen signaleren, maar vooral voorkomen.’
Preventief praten met de allerkleinsten
‘Wat we doen is heel divers: van trainingen aan professionals tot theatervoorstellingen voor 360 kleuters en van live experiences tot lespakketten aan onder andere scholen en kinderopvang. Zo hopen we dat kinderen structureel en preventief leren wat veilig opgroeien inhoudt en waar ze recht op hebben. Het gaat niet alleen om kinderen waarbij het niet fijn gaat thuis – dat is bijvangst. Het gaat vooral om het versterken van de pedagogische basis voor álle kinderen. Ze leren over emoties, veerkracht en sociale-emotionele ontwikkeling. Professionals krijgen praktische tools om dit onderwerp überhaupt aan te kaarten, want dat gebeurt eigenlijk nog niet.’
Meer impact als Kinderrechtencollectief
‘Het partnerschap met het Kinderrechtencollectief is een mooie kans voor ons. Maar ik denk dat wij ook van toegevoegde waarde zijn omdat we de enige zijn die zich zo specifiek richt op jonge kinderen – de peuters en kleuters. Het Kinderrechtencollectief staat volledig voor de rechten van kinderen. Op het gebied van kindermishandeling en huiselijk geweld wordt dit echt gezien als een van de grootste geweldsproblemen van onze samenleving. Het gaat om dusdanig veel kinderen die niet in verhouding staan tot andere problematieken, maar er is gewoon geen landelijk beleid of landelijke aanpak, het is geen prioriteit. Als collectief kunnen we meer impact maken.’
Van curatie naar preventie
‘Ik was onlangs aanwezig bij de consultatie over Geweld tegen kinderen en kon daar echt mijn stem laten horen. Wat ik zag was dat alles heel erg curatief was – maatregelen wanneer kinderen al in onveiligheid opgroeien. Maar kinderen hebben ook recht op bescherming. Wanneer komt daar nu eens prioriteit op te liggen? Een kind dat onveilig opgroeit komt gewoon niet tot optimale ontwikkeling. Door het ontregelde stresssysteem krijg je als kind eigenlijk maar de helft mee. Ook al ben je veilig op school of opvang, je stresssysteem is dusdanig ontregeld dat je niet meer uitgaat. Mijn grootste droom is dat net zoals praten over seksuele ontwikkeling, praten over veilig opgroeien een verplicht onderdeel wordt op scholen.’
Een persoonlijke missie voortzetten
‘We hebben het over ongeveer 119.000 gerapporteerde gevallen per jaar en toch is er geen actieplan. Hoe kun je als overheid zo falen in de bescherming van deze kinderen? Ik ben zelf ook ‘onbedoeld’ opgegroeid in een onveilige thuissituatie en seksueel misbruikt op jonge leeftijd. Mij heeft het strijdlustig gemaakt, maar het is natuurlijk heel erg. Mijn moeder Carien, die overleed toen ik tien was, streed met hart en ziel voor gelijke rechten van kinderen in homohuwelijken. Nu vond ik laatst een oud artikel in de Gay krant van Henk Krol. Hij schreef letterlijk: ‘Lieve Carien, misschien schudt jouw dood politiek Den Haag wel wakker en is jouw strijd niet voor niks geweest!’ Toen dacht ik: ik moet gewoon afmaken waar zij is begonnen. Ik ben niet voor niets aan dit werk begonnen. Samen strijden we voor de rechten van het kind.’
