A
Een ‘aanranding’ is een misdrijf waarbij het slachtoffer - in de context van seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen: een kind - wordt gedwongen seksuele handelingen te plegen of te ondergaan.
Wanneer de term ‘adolescent’ wordt gebruikt in de context van seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen, is het belangrijk om onderscheid te maken tussen jongeren tot 18 jaar en jongeren vanaf 18 jaar. Jongeren onder de 18 jaar zijn juridisch gezien kinderen en hebben daarom rechten die voor alle kinderen gelden.
Alternatief:
- Adolescent tot 18 jaar en adolescent van 18 jaar en ouder
- Jongere tot 18 jaar en jongere van 18 jaar en ouder
- Kind
- Minderjarige
- Tiener tot 18 jaar en tiener van 18 of 19 jaar
B
Een persoon die het plegen van seksuele misdrijven tegen kinderen bevordert, kan een bemiddelaar worden genoemd. Deze persoon helpt in het faciliteren tussen de partijen waardoor het seksueel misbruik mogelijk wordt gemaakt. Een bemiddelaar kan eruit zien als een chauffeur, pooier, hotel receptionist, familielid of elk ander persoon. Een bemiddelaar kan vergeleken worden met een tussenpersoon of een facilitator.
Alternatieven: Tussenpersoon, facilitator
De omschrijving 'benaderen of manipuleren van kinderen voor seksuele doeleinden' wordt ook wel 'grooming' genoemd. Beide termen verwijzen naar manieren waarop contact met een kind wordt gemaakt met als doel het kind seksueel te misbruiken. De benadering of manipulatie en het misbruik kunnen zowel online als offline plaatsvinden.
Alternatief: Grooming
C
‘Commerciële seksuele uitbuiting van kinderen’ is niet hetzelfde als ‘seksuele uitbuiting van kinderen’. Commerciële seksuele uitbuiting is een vorm van seksuele uitbuiting waarbij het doel is om geld te verdienen met de uitbuiting. Dit is vaak gerelateerd aan georganiseerde criminaliteit.
Alternatief: Seksuele uitbuiting van kinderen voor financieel gewin.
De term 'computer-/digitaal-gegenereerd materiaal van seksueel misbruik van kinderen' betreft geheel/gedeeltelijk kunstmatig of digitaal gemaakt materiaal, waaronder afbeeldingen, waarin kinderen seksueel worden misbruikt en/of op een geseksualiseerde manier zijn afgebeeld. Denk bijvoorbeeld aan films, pseudofotografie, strips, tekeningen en cartoons zoals manga en anime. Dergelijk materiaal ziet er zo realistisch uit dat het lijkt alsof er echte kinderen bij betrokken zijn. Dit is niet het geval. Computer-/digitaal-gegenereerd materiaal van seksueel misbruik van kinderen is schadelijk, omdat:
1) het erom bekend staat dat het wordt gebruikt bij het werven van kinderen voor uitbuiting;
2) het zeer realistische fantasieën voedt, de neiging van seksueel kindermisbruik aanmoedigt en bijdraagt aan het in stand houden van een markt voor materiaal van seksueel misbruik van kinderen;
3) het een tolerantiecultuur voor de seksualisering van kinderen creëert en daardoor de vraag bevordert. Het is in Nederland en de rest van de EU verboden, maar is niet in elk land illegaal.
Het corrumperen van kinderen voor seksuele doeleinden is het opzettelijk verrichten van seksuele handelingen met als doel het kind getuige te laten zijn (waardoor het kind getuige is) van seksueel misbruik of seksuele activiteiten, ook zonder dat het kind daaraan moet deelnemen.
D
Bij het bepalen van de juiste term om iemands betrokkenheid aan te duiden bij een zedendelict tegen een kind, moet rekening worden gehouden met twee overwegingen:
1) de rol van de persoon bij het plegen of mogelijk maken van het misdrijf;
2) de status van de persoon in mogelijke strafrechtelijke procedures. In het eerste geval kunnen bijvoorbeeld de termen 'uitbuiter', '(kinder)misbruiker', of 'facilitator' van toepassing zijn. In het tweede geval spreken we van een ‘vermeende dader’ wanneer iemand wordt verdacht, maar er (nog) geen formeel onderzoek loopt, of de persoon (nog) niet is gearresteerd of beschuldigd voor enig strafbaar feit. Tegen een ‘verdachte’ of ‘beklaagde’ loopt een formeel onderzoek. Een ‘veroordeelde dader’ of 'zedendelinquent' is daadwerkelijk veroordeeld (en dientengevolge meestal geregistreerd);
E
De term ‘ergste vormen van kinderarbeid’ behoort tot het gebied van (internationaal) arbeidsrecht en omvat allerlei vormen van kinderarbeid, waarvan de meeste buiten de reikwijdte van de Terminologiegids vallen. Seksuele uitbuiting van kinderen is echter expliciet opgenomen in de definitie van de ergste vormen van kinderarbeid. Het feit dat sommige vormen van seksuele uitbuiting worden gezien als een vorm van kinderarbeid, mag er nooit toe leiden dat seksuele uitbuiting als een legitieme vorm van werk wordt beschouwd of dat het kind de schuld krijgt. Het kind blijft te allen tijde het slachtoffer van uitbuiting.
F
Een facilitator is de persoon die het (commerciële) seksuele misdrijf tegen het kind mogelijk maakt of ondersteunt en stimuleert. Oftewel, iedereen die bemiddelt in het plegen van seksuele misdrijven tegen kinderen, zoals een familielid, taxichauffeur, hotelreceptionist, etc. Ook de particuliere sector, zoals ICT of een financiële dienst, kan seksuele misdrijven faciliteren. De facilitator kan de persoon zijn die de vergoeding ontvangt. Veelgebruikte termen voor personen die de rol van tussenpersoon vervullen zijn 'pooier', 'sekshandelaar', 'mamasan' of -in Nederland- loverboy.
Alternatief:
- Tussenpersoon
- Bemiddelaar
G
Het gebruik van kinderen voor pornografische voorstellingen omvat alles wat wordt opgenomen en/of gedocumenteerd en live wordt uitgevoerd. De term benadrukt dat het kind is onderworpen aan een misdrijf en zelf niet verantwoordelijk is voor wat er met haar/hem gebeurt. 'Pornografisch' is in relatie tot kinderen ongepast, daarom kan dit woord beter worden vervangen door ‘seksueel’.
Alternatief:
- Gebruik van kinderen voor seksuele voorstellingen
- Uitbuiting van kinderen in bijvoorbeeld seksshows
Herhaaldelijk, georganiseerd, systematisch en sadistisch misbruiken van mensen - van zeer jonge kinderen tot en met volwassenen - op fysiek, psychisch, seksueel en/of emotioneel vlak, meestal in groepsverband. Door onbegrip en ontkenning in de samenleving én door het (geprogrammeerde) zwijgen van de slachtoffers en overlevenden is het buitengewoon lastig om het bestaan van deze vorm van misbruik aan te tonen.
Alternatief: Transgenerationeel georganiseerd geweld
Grooming is het online / offline benaderen van kinderen voor seksuele doeleinden. De daaropvolgende ontmoeting kan ook zowel online als offline plaatsvinden.
H
(zie ook: 'revictimisatie)
Bij herhaald slachtofferschap gaat het om elk seksueel misbruik dat of elke aanranding die is gepleegd door een andere dader in vergelijking met de eerste keer dat iemand slachtoffer werd. Beide termen verwijzen ook naar een patroon waarin het slachtoffer van misbruik en/of een misdrijf statistisch gezien een hogere kans heeft om opnieuw slachtoffer te worden. Het gaat daarbij met name om seksueel slachtofferschap. Let op: ‘herhaald slachtofferschap’ wordt soms verward met ‘secundaire victimisatie/slachtofferschap'. Deze termen hebben echter verschillende definities.
(zie ook: secundaire victimisatie)
Hernieuwd slachtofferschap is verder slachtofferschap volgend op het oorspronkelijke (seksuele) slachtofferschap. Het wordt veroorzaakt door de manier waarop een slachtoffer van seksuele uitbuiting of seksueel misbruik wordt behandeld, zoals 'victim blaming'. Dit kan door het slachtoffer worden ervaren als een extra trauma. De term moet niet worden verward met 'herhaald slachtofferschap' of 'revictimisatie'.
I
'Incest’ verwijst naar de seksuele activiteit tussen twee mensen die nauw verwant zijn in een gezin, bijvoorbeeld broers en zussen of ouder en kind. Volgens expertisecentrum voor seksualiteit Rutgers hoeft dit niet per se ongewenst of grensoverschrijdend te zijn, “bijvoorbeeld wanneer een neef en een nicht (die de seksuele meerderjarige leeftijd -16 jaar- hebben bereikt) een seksuele relatie hebben waar beiden mee instemmen." Iedere vorm van incest die zich afspeelt binnen een gezags- of vertrouwensrelatie tussen een volwassene en een minderjarige is echter strafbaar. Seksueel contact met een kind onder de 16 jaar is altijd seksueel misbruik.
J
Met de term 'jeugd' lijken in het algemeen personen onder de 18 jaar te worden bedoeld. Het is niet altijd duidelijk of er onder termen als ' jong persoon / jonge mensen / jongeren' ook personen van 18 jaar of ouder vallen. Jongeren onder de 18 jaar zijn juridisch gezien kinderen en hebben daarom rechten die voor alle kinderen gelden. Verduidelijking is daarom altijd nodig.
Alternatief:
- Adolescent tot 18 jaar
- Jongere tot 18 jaar
- Kind
- Minderjarige
- Tiener onder de 18 jaar
‘Jeugdige’ is een term die zowel in de Jeugdwet als in het jeugdstrafrecht vaak wordt gebruikt. De term heeft alleen betrekking op jongeren die de leeftijd van strafrechtelijke aansprakelijkheid -12 jaar- hebben bereikt. De term ‘jeugd’ wordt daarentegen ook in niet-strafrechtelijke context gebruikt, bijvoorbeeld in ‘jeugdbescherming’.
Als de dader van het zedendelict een minderjarige is, kan de aanduiding ‘jeugdige zedendelinquent’ worden gebruikt. Let daarbij wel op dat de 'jeugdige' zowel minderjarig als meerderjarig kan zijn. Zie ook 'jeugdige'.
De term ‘jongensprostitutie’ dient niet te worden gebruikt omdat het kinderen kan schaden en het risico bestaat dat de schuld bij de kinderen wordt gelegd. De term kan impliceren dat het kind heeft ingestemd met prostitutie of dat wordt aangenomen dat het kind (mede)verantwoordelijkheid is voor haar/zijn eigen uitbuiting. Een alternatieve term zoals ‘uitbuiting van jongens in de prostitutie’ kan worden gebruikt om vast te leggen dat een kind er nooit vrijwillig voor kiest om in de prostitutie te worden uitgebuit, maar altijd het slachtoffer is van seksuele uitbuiting.
Alternatief: Seksuele uitbuiting van jongens in de prostitutie
K
Een kind is volgens het VN-Kinderrechtenverdrag iedereen onder de 18 jaar.
Bij gebruik van de term 'kind in de online omgeving' kan het gaan om kinderen die online actief zijn, of om online beeldmateriaal van een kind. Geef daarom duidelijk aan om welk van de twee kwesties het gaat.
Door gebruik van de term 'kinderen in (een situatie van) prostitutie' wordt de realiteit op een neutrale manier uitdrukt, zonder het kind te stigmatiseren of de schuld te geven. Wat echter mist in deze omschrijving, is dat het hier gaat om uitbuiting van kinderen. Ook de verantwoordelijkheid van de persoon/personen die erachter zit(ten) ontbreekt.
Alternatief:
- Uitbuiting van kinderen in de prostitutie
- Gebruik van kinderen in de prostitutie
Geseksualiseerde afbeeldingen van kinderen/kindererotica bestaan uit afbeeldingen van kinderen die halfnaakt of naakt poseren met de nadruk op het seksualiseren van het kind. Het kan verwarring opleveren; afbeeldingen die als ‘erotisch’ gelden, kunnen als strafbare kinderpornografie worden beschouwd. Geseksualiseerde afbeeldingen geven echter niet per se seksueel misbruik van een kind weer. Of een afbeelding seksualiserend is, is subjectief. Het belangrijkste criterium is de intentie van een persoon om een kind in een afbeelding te seksualiseren, of om een afbeelding te gebruiken voor seksuele doeleinden (bijvoorbeeld voor seksuele opwinding of bevrediging). De term 'kindererotica' dient te worden vermeden. Deze kan verwarring opleveren, aangezien afbeeldingen die als erotisch gelden als strafbare kinderpornografie kunnen of moeten worden beschouwd.
Alternatief: De term 'materiaal van seksuele uitbuiting van kinderen’ gebruiken als de afbeelding een kind duidelijk seksualiseert / Expliciet seksueel kindermisbruik materiaal
Kinderhandel is het rekruteren, vervoeren, overbrengen, huisvesten en ontvangen van een kind door anderen met als doel het kind uit te buiten, zoals in de prostitutie, bedelarij, of kinderarbeid.
Seksuele uitbuiting is een belangrijk doeleinde voor kinderhandel. Daarnaast worden kinderen die om andere redenen worden verhandeld vaak ook seksueel misbruikt. Let op: er zijn veel andere vormen van seksuele uitbuiting van kinderen zonder dat het kind is verhandeld. Kinderhandel en seksuele uitbuiting van kinderen zijn dus niet synoniem.
Alternatief:
- Kinderhandel voor seksuele doeleinden/met als doel seksuele uitbuiting
- Handel van kinderen voor seksuele doeluiteinden/met als doel seksuele uitbuiting
De term ‘kindermisbruiker’ kan worden gebruikt om te verwijzen naar volwassenen die seksuele misdrijven tegen kinderen hebben gepleegd. Het is de meest gebruikte term in de wetshandhavingssector. Het is echter onwenselijk om een zelfstandig naamwoord te gebruiken om iemand te beschrijven, zoals ‘kindermisbruiker’, aangezien dit sterk stigmatiserend werkt.
Alternatief:
- Dader/pleger van (seksueel) kindermisbruik
- Dader/pleger van seksueel misdrijf tegen kinderen
Gebruik geen informele termen die verwijzen naar kinderpornografie, zoals ‘kinderporno’.
Alternatief:
- Beeldmateriaal van seksueel kindermisbruik
- Op beeld vastgelegd seksueel misbruik van kinderen
- Kinderpornografie, Kindermisbruikfoto’s/ video’s/ streaming
- Materiaal van seksuele gedragingen van minderjarige
De term ‘kinderpornografie’ is verankerd in internationale wet- en regelgeving, hoewel de gebruikte definities enigszins variëren. De term is in veel landen belangrijk voor de definitie van een misdrijf. De term wordt ook in onze nationale wetgeving gebruikt en komt daarnaast vaak voor in onder andere beleidsdocumenten, namen van politieteams en organisaties. De wettelijke definitie van ‘kinderpornografie’ is complex. De term wordt gebruikt om materiaal van seksueel misbruik van kinderen aan te duiden en voor het beschrijven van de misdrijven van het produceren/voorbereiden, consumeren, delen/verspreiden of bezitten van dergelijk materiaal. Wetshandhavingsinstanties en kinderbeschermingsorganisaties trekken de geschiktheid van de term 'kinderpornografie' in twijfel. Het kritieke punt is dat ‘pornografie’ steeds meer wordt genormaliseerd. Daarmee draagt het gebruik van deze term bij aan het bagatelliseren van de ernst van seksueel misbruik en/of seksuele uitbuiting van kinderen. Net als ‘kinderprostitutie’ en ‘kind(er)prostituee’ brengt ook ‘kinderpornografie’ het risico met zich mee dat wordt gesuggereerd dat de handelingen met toestemming van het kind zijn verricht en daarmee legitiem zijn. Gebruik daarom bij voorkeur de genoemde alternatieve termen.
Alternatief:
- Expliciet seksueel beeldmateriaal van kinderen
- Beeldmateriaal van seksueel kindermisbruik
- Op beeld vastgelegd seksueel misbruik van kinderen
- Materiaal van seksueel misbruik van kinderen
- Kindermisbruikfoto’s/ video’s/ streaming
- Materiaal van seksuele gedragingen van minderjarigen
De term ‘kinderprostitutie’ dient niet te worden gebruikt omdat het kinderen kan schaden en het risico bestaat dat de schuld bij de kinderen wordt gelegd. De term kan impliceren dat het kind heeft ingestemd met prostitutie of dat wordt aangenomen dat het kind (mede)verantwoordelijkheid is voor haar/zijn eigen uitbuiting. Een alternatieve term zoals ‘uitbuiting van kinderen in de prostitutie’ kan worden gebruikt om vast te leggen dat een kind er nooit vrijwillig voor kiest om in de prostitutie te worden uitgebuit, maar altijd het slachtoffer is van seksuele uitbuiting.
Alternatief:
- Uitbuiting van kinderen in de prostitutie
- Gebruik van kinderen in de prostitutie
De term 'kindersekstoerisme' kan onbedoeld het idee wekken dat dit een legitieme vorm van toerisme is en dat het misdrijf in verband staat met deze industrie. Ook sluit de term andere soorten reizende daders uit, zoals zakenreizigers en militairen, maar ook daders die op doorreis zijn of voor een langere periode buiten hun eigen land verblijven. Tot slot laat de term volledig achterwege dat deze verwijst naar ernstig crimineel gedrag. De mogelijke ‘normalisatie’ van deze praktijk door het gebruik van de term ‘kindersekstoerisme’ brengt het risico met zich mee dat die schadelijk kan zijn voor het kind.
Alternatief:
- Seksuele uitbuiting van kinderen in de context van reizen en toerisme
- (Seksueel) Kindermisbruik op reis
- (Seksueel) Kindermisbruik in de context van reizen en toerisme
- Transnationaal (seksueel) kindermisbruik
De term 'kindersekstoerist' sluit andere soorten reizende daders uit, zoals zakenreizigers, militairen, mensen die op doorreis zijn of personen die voor een langere periode buiten hun eigen land verblijven. Mensen die kinderen misbruiken in de context van reizen of toerisme zijn niet allemaal toeristen. Zij kunnen voor kortere of langere tijd in het buitenland verblijven en kunnen voor werk, plezier of andere redenen reizen.
Alternatief:
- Reizende dader van seksuele misdrijven tegen kinderen
- Iemand die in het buitenland kinderen misbruikt
- Reizende kindermisbruiker/ transnationale kindermisbruiker
De term 'kinderslavernij' is niet beperkt tot seksueel geweld, hoewel verschillende vormen van seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen als zodanig kunnen worden bestempeld. Zo kan kinderslavernij ook dwangarbeid en mensenhandel voor andere dan seksuele doeleinden omvatten.
Alternatief:
Indien van toepassing: seksuele uitbuiting van kinderen.
De term ‘verkrachter' is verwant aan ‘zedendelinquent’. Een verkrachter dwingt iemand handelingen te ondergaan die (mede) bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam door middel van (bedreiging met) geweld. Volwassenen die kinderen verkrachten worden ook wel ‘kinderverkrachters’ genoemd. Het is echter onwenselijk om een zelfstandig naamwoord te gebruiken om iemand te beschrijven, zoals ‘kinderverkrachter’, aangezien dit sterk stigmatiserend werkt.
Alternatief:
- Dader/pleger van seksuele misdrijven tegen kinderen
- Dader/pleger van kindermisbruik
De term ‘kinderzedendelinquent’ kan verwarring veroorzaken en moet daarom niet worden gebruikt. Het is namelijk onduidelijk of het woorddeel ‘kind’ voor het slachtoffer of de dader staat. Als de dader een minderjarige is, kan de aanduiding ‘jeugdige zedendelinquent’ worden gebruikt.
Alternatief:
Als de dader minderjarig is: Jeugdige zedendelinquent
Als de dader meerderjarig is:
- Dader/plegers van seksuele misdrijven tegen kinderen
- Dader/pleger van kindermisbruik
- Kindermisbruiker
De termen 'kindhuwelijk', 'vroegtijdig huwelijk' en 'gedwongen huwelijk' zijn nauw verwant aan elkaar. Ze worden als schadelijk gezien en als vormen van slavernij. De drie termen kunnen afzonderlijk of in combinatie worden gebruikt, al verschillen ze enigszins in betekenis. Houd daar bij gebruik van deze termen rekening mee.
Bij een kindhuwelijk is ten minste een van de twee personen jonger dan 18 jaar, dat wil zeggen een kind. Een kindhuwelijk verwijst ook naar het uithuwelijken van kinderen met of zonder hun toestemming.
Een vroegtijdig huwelijk is een meeromvattende term dan kindhuwelijk. Deze kan namelijk ook verwijzen naar personen die 18 jaar of ouder zijn, maar voor wie het huwelijk vanwege andere factoren, zoals bijvoorbeeld de fysieke, emotionele, seksuele of psychosociale ontwikkeling, als vroegtijdig moet worden beschouwd.
Een gedwongen huwelijk kan verwijzen naar kind- en vroegtijdige huwelijken, maar ook naar een huwelijk tussen volwassenen waarbij een of beide echtgenoten geen vrije of volledige toestemming heeft/hebben gegeven of niet in staat is/zijn om dit te doen vanwege een gebrek aan volwassenheid en/of bekwaamheid.
De termen ‘kindersekswerk’ en ‘kindersekswerker’ mogen nooit worden gebruikt om te verwijzen naar kinderen die seksueel worden uitgebuit in de prostitutie. Dit kan suggereren dat dit een legitiem beroep voor een kind is of dat de schuld bij het kind ligt.
Alternatief:
- Uitbuiting van kinderen in de prostitutie
- Kind dat wordt uitgebuit in de prostitutie
Personen die betalen om kinderen seksueel te misbruiken voor hun eigen voldoening worden vaak aangeduid als ‘klanten’ of ‘cliënten’. Deze termen verwijzen naar personen die goederen of diensten van een bedrijf kopen. Ze laten volledig achterwege dat seksuele uitbuiting van kinderen een strafbaar feit is en een ernstige schending van de mensenrechten van het kind. Daarom zijn ze in deze context ongepast.
Alternatief:
- Iemand die tegen betaling seks heeft met een minderjarige
- Koper van seks met een minderjarige|
- Iemand die kinderen misbruikt tegen betaling
L
De leeftijd van seksuele meerderjarigheid verschilt per land. In Nederland is deze bepaald op 16 jaar. Seksuele handelingen onder die leeftijd zijn in alle omstandigheden verboden, tenzij het gaat om seksuele handelingen die algemeen als sociaal-ethisch zijn aanvaard. Bijvoorbeeld indien die handelingen vrijwillig plaatsvinden tussen kinderen van 12 jaar tot 16 jaar die slechts in geringe mate in leeftijd verschillen. Om mogelijke misverstanden te voorkomen, moet het duidelijk zijn dat de leeftijd van seksuele meerderjarigheid, zoals gedefinieerd in de wet, inhoudt dat het betrekken van een kind onder 16 jaar bij seksuele handelingen onder alle omstandigheden verboden is en dat tevens de toestemming van een kind jonger dan 16 jaar wettelijk gezien (afgezien van de hierboven genoemde uitzondering) niet relevant is. Een kind dat seksueel meerderjarig is, mag, met haar/zijn toestemming, seksuele handelingen verrichten. Geen enkel kind kan echter - onder welke omstandigheid dan ook - instemmen met haar/zijn eigen uitbuiting of misbruik.
Live online seksueel kindermisbruik is seksueel misbruik van kinderen dat via informatie- en communicatietechnologieën live wordt uitgezonden en op afstand door anderen bekeken. Seksueel misbruik van kinderen via het internet houdt vaak een dubbel misbruik van het kind in. Hij/zij wordt gedwongen deel te nemen aan seksuele activiteiten, alleen of met andere personen - een handeling die al seksueel misbruik inhoudt. De seksuele activiteit wordt tegelijkertijd via informatie- en communicatietechnologieën live uitgezonden en op afstand door anderen bekeken.
Livestreaming van seksueel kindermisbruik is het met kijkers delen van het live online seksueel misbruik van kinderen via ‘streaming’ over het internet. Let op: termen als ‘streaming’ en ‘webcam’ duiden slechts een technologisch middel aan. Het is daarbij belangrijk dat de nadruk niet te veel wordt gelegd op de ‘technologische’ aspecten: de bedoeling van de dader(s) of het resultaat van de gepleegde handelingen zijn seksueel misbruik en/of uitbuiting van een kind.
Alternatief:
- Seksueel kindermisbruik via de webcam
- Live online seksueel misbruik van kinderen
- Seksueel misbruik van kinderen op bestelling (Specifieke aandacht)
De term 'loverboy' wordt in Nederland veel gebruikt. Het ministerie van Justitie en Veiligeheid omschrijft loverboys als "mensenhandelaren die met verleidingstechnieken, manipulaties, chantage en geweld meisjes inpalmen met als oogmerk hen later voor zich te laten werken in de prostitutie of in andere (illegale) sectoren". Verleidingstechnieken worden echter steeds minder vaak gebruikt. Het gebruik van deze term verhult bovendien dat het gaat om een misdrijf.
Alternatief:
- Mensenhandelaar
- Uitbuiter
M
De term ‘materiaal van seksueel misbruik en/of seksuele uitbuiting’ kan worden gebruikt als alternatief voor de term 'kinderpornografie' als het materiaal seksuele handelingen weergeeft en/of is gericht op de geslachtsorganen van een kind. Dit geldt ook voor de term ‘materiaal van seksuele uitbuiting van kinderen’, zij het dat het bij deze bredere term kan gaan om zowel materiaal van seksueel misbruik van kinderen, als ook om andere geseksualiseerde inhoud met afbeeldingen van kinderen. De term ‘kinderporno(grafie)’ doet geen recht aan de ernst van de situatie en het slachtofferschap. Daarom gebruiken stakeholders deze alternatieve termen steeds vaker.
De leeftijd van meerderjarigheid is, net als in veel andere landen, wettelijk bepaald en in ons land vastgesteld op 18 jaar. Als leeftijdsaanduiding is meerderjarigheid een vaak verkeerd begrepen term. Deze wordt soms verward met andere leeftijdsaanduidingen, zoals de leeftijd van seksuele meerderjarigheid (16 jaar) of de minimumleeftijd voor strafrechtelijke aansprakelijkheid (12 jaar). Het verdient aanbeveling duidelijk te zijn over de context waarin de term wordt gebruikt.
Mensenhandel is onder andere het werven, vervoeren of opnemen en huisvesten van mensen met gebruik van dwang. Het doel van de mensenhandelaar is de uitbuiting van een persoon.
Zie ook: kinderhandel.
Een mensenhandelaar houdt zich bezig met het werven, vervoeren, overbrengen, opnemen of huisvesten van een persoon, met gebruik van dwang (in brede zin) en met het doel die persoon uit te buiten, bijvoorbeeld in de prostitutie, landbouw en horeca. Bij seksuele uitbuiting wordt een slachtoffer gedwongen om seks te hebben tegen betaling van geld of bijvoorbeeld kleding of eten en dit (deels) af te dragen aan de mensenhandelaar.
Bij de term 'minderjarig slachtoffer van seksuele uitbuiting en/of kindermisbruik' gaat het om het woord 'slachtoffer'. Dit is een cruciale juridische term in situaties van seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen. Het woord 'slachtoffer' wordt gebruikt om kinderen die zijn onderworpen aan schadelijke en/of criminele handelingen, als rechthebbenden op passende zorg en schadevergoeding aan te duiden. Het wordt bovendien gebruikt om te laten zien dat het kind op geen enkele wijze verantwoordelijk is en om te voorkomen dat de schuld bij het kind wordt gelegd. De term mag niet worden gebruikt om de persoon als zwak en/of hulpeloos te bestempelen. Buiten de juridische en medische context, waarin vaak de term ‘slachtoffer’ wordt gebruikt, heeft de term ‘overlever’ (‘survivor’) op psychologisch en sociaal gebied soms de voorkeur. De term 'overlever' kan veerkracht weergeven. Buiten de juridische context is het belangrijk dat een persoon die niet ‘slachtoffer’ of ‘overlever’ wil worden genoemd, dit label niet krijgt.
Alternatief:
- Kinderen die zijn onderworpen aan seksuele uitbuiting/seksueel misbruik
- Kinderen die seksuele uitbuiting hebben meegemaakt.
- Kinderen die seksueel zijn uitgebuit
Een minderjarige is een persoon die de meerderjarige leeftijd -18 jaar- nog niet heeft bereikt. In de Nederlandse taal heeft de term 'minderjarige', in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Spaans of het Engels, geen negatieve connotatie en kan de term veilig worden gebruikt in verband met seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen.
Een minderjarige pleger is een persoon die jonger is dan 18 jaar, wanneer hij/zij seksueel misbruik pleegt bij een (minderjarig of meerderjarig) slachtoffer.
De term 'moderne vormen van slavernij' is niet beperkt tot seksueel geweld, hoewel verschillende vormen van seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen als zodanig kunnen worden bestempeld. De term omvat ook dwangarbeid en mensenhandel voor andere dan seksuele doeleinden.
Alternatief: Indien van toepassing: seksuele uitbuiting van kinderen.
O
'De omschrijving 'onderwerpen van kinderen aan seksuele uitbuiting of misbruik' beschrijft een situatie op een neutrale manier zonder het kind te voorzien van een label. Tegelijkertijd geeft deze duidelijk aan dat de verantwoordelijkheid niet bij het kind ligt, maar bij de persoon die het kind aan uitbuiting/misbruik heeft onderworpen. Vanuit taalkundig perspectief kan ‘iemand aan iets onderwerpen’ betekenen dat die persoon lijdt of door iets wordt getroffen dat onaangenaam is. De ook wel eens gebruikte omschrijving 'kinderen die seksuele uitbuiting / seksueel misbruik hebben meegemaakt' is onwenselijk. Deze lijkt onbedoeld de schuld op het kind af te schuiven en weerspiegelt onvoldoende zowel de verantwoordelijkheid van de staat om kinderen te beschermen tegen mensenrechtenschendingen als het feit dat het kind het slachtoffer is geweest van een misdrijf.
(zie ook: grooming, online benaderen of manipuleren van kinderen voor seksuele doeleinden en online seksueel corrumperen van kinderen)
De omschrijving 'online (seksuele) rekrutering van kinderen' wordt soms gebruikt als synoniem voor ‘grooming’ of ‘het online benaderen van kinderen voor seksuele doeleinden’.
Alternatief:
- Benaderen van kinderen voor seksuele doeleinden
- Grooming
(zie ook: grooming, online (seksuele) rekrutering van kinderen en online seksueel corrumperen van kinderen)
Bij het online benaderen en manipuleren van kinderen voor seksuele doeleinden gaat het om een handeling waarbij een volwassene contact maakt met een kind met de bedoeling hem/haar seksueel te misbruiken. Ook ‘grooming’ genoemd.
(zie ook: corrumperen van kinderen voor seksuele doeleinden, online benaderen van kinderen voor seksuele doeleinden en grooming)
De omschrijving online seksueel corrumperen van kinderen wordt soms in wettelijke standaarden gebruikt als alternatieve term voor het online benaderen van kinderen voor seksuele doeleinden (grooming). Daarmee wijkt de omschrijving af van het (offline) seksueel corrumperen van kinderen.
Online seksueel misbruik van kinderen verwijst naar seksueel misbruik van kinderen dat mogelijk wordt gemaakt door informatie- en communicatietechnologie. Het kan om elke vorm van seksueel misbruik van kinderen gaan. Het kan gaan om online beeldmateriaal van kindermisbruik, online grooming of andere vormen van seksueel misbruik of exploitatie van minderjarigen waarbij ICT is gebruikt.
Alternatief:
- ICT-gefaciliteerd seksueel misbruik van kinderen
- Seksueel misbruik van kinderen via internet
- Online kindermisbruik
Ontuchtige handelingen zijn handelingen van seksuele aard die in strijd zijn met de sociaal-ethische norm. Onder ‘seksuele handelingen’ wordt verstaan: “handelingen van seksuele aard die een inbreuk maken op de lichamelijke en seksuele integriteit van een slachtoffer”. Deze handelingen zijn per definitie ontuchtig, als zijnde in strijd met de sociaal-ethische norm.
Alternatief: Seksueel grensoverschrijdend gedrag.
Buiten de juridische en medische context, waarin vaak de term ‘slachtoffer’ wordt gebruikt, heeft de term ‘overlever’ (‘survivor’) op psychologisch en sociaal gebied soms de voorkeur. De term 'overlever' kan veerkracht weergeven. Volwassenen en kinderen kunnen de term 'slachtoffer' als een label zien, waarmee ze zich niet kunnen identificeren. Hetzelfde kan gelden voor de term ‘overlever’. Buiten de juridische context is het belangrijk dat een persoon die niet ‘slachtoffer’ of ‘overlever’ wil worden genoemd, dit label niet krijgt.
Alternatief:
- Kinderen die zijn onderworpen aan seksuele uitbuiting/seksueel misbruik
- Kinderen die seksueel zijn uitgebuit
- Kinderen die seksueel zijn misbruikt
P
Pedo word in de volksmond als een afkorting van pedofiel gebruikt. Het gebruik van informele termen is niet gewenst. Zie ook 'pedofilie'
Alternatief:
Wanneer het gaat om mensen met de klinische diagnose:
Pedofiel, Iemand met pedofiele gevoelens, Iemand met seksuele gevoelens voor kinderen
Wanneer het gaat om een dader van seksueel kindermisbruik in het algemeen:
Dader of pleger van kindermisbruik, Kindermisbruiker Pedoseksueel (eventueel hebefiel of efebofiel)
‘Pedofilie’ of ‘pedofiele stoornis’ verwijst naar een klinische diagnose van een psychiatrische aandoening. Een pedofiel is een volwassen persoon met seksuele gevoelens voor kinderen die nog geen secundaire geslachtskenmerken vertonen (zoals verlaging stem, haargroei, borstontwikkeling). Hierbij wordt vaak uitgegaan van kinderen onder de leeftijd van 13 jaar (pre-puberaal). In tegenstelling tot pedofilie gaat het bij pedoseksualiteit om het verrichten van seksuele handelingen met een minderjarige die nog geen secundaire geslachtskenmerken vertoont. Is dat al wel het geval, dan is er sprake van hebefilie (puberaal) of febofilie (post-puberaal). Deze seksuele voorkeuren worden niet erkend als een stoornis. De termen 'pedofilie', 'pedofiele stoornis' en 'pedo(fiel)' worden vaak ten onrechte gebruikt voor personen die zijn veroordeeld voor seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen. Hoewel sommige daders lijden aan de klinische toestand van pedofiele stoornis, wordt deze diagnose bij veel daders van seksuele misdrijven tegen kinderen niet vastgesteld. Niet elk pedoseksueel gedrag gebeurt door iemand met pedofiele gevoelens.
Alternatief:
Wanneer het gaat om mensen met de klinische diagnose:
Pedofiel / iemand met pedofiele gevoelens / Iemand met seksuele gevoelens voor kinderen
Wanneer het gaat om een dader van seksueel kindermisbruik in het algemeen:
- Dader / pleger van kindermisbruik
- Kindermisbruiker Pedoseksueel (eventueel hebefiel of efebofiel)
De term pedoseksueel kan worden gebruikt voor iemand die seksuele handelingen met een minderjarige verricht. Niet elk pedoseksueel gedrag gebeurt door iemand met pedofiele gevoelens.
Kinderen kunnen zowel slachtoffer als (mede)pleger van seksuele uitbuiting zijn. Wanneer een minderjarige een leeftijdgenoot seksueel uitbuit, wordt dit omschreven als ‘peer-on-peer’ seksuele uitbuiting.
Bij het bepalen van de juiste term om iemands betrokkenheid aan te duiden bij een zedendelict tegen een kind, moet rekening worden gehouden met twee overwegingen:
1) de rol van de persoon bij het plegen of mogelijk maken van het misdrijf;
2) de status van de persoon in mogelijke strafrechtelijke procedures. In het eerste geval kunnen bijvoorbeeld de termen 'uitbuiter', '(kinder)misbruiker', of 'facilitator' van toepassing zijn. In het tweede geval spreken we van een ‘vermeende dader’ wanneer iemand wordt verdacht, maar er (nog) geen formeel onderzoek loopt, of de persoon (nog) niet is gearresteerd of beschuldigd voor enig strafbaar feit. Tegen een ‘verdachte’ of ‘beklaagde’ loopt een formeel onderzoek. Een ‘veroordeelde dader’ of 'zedendelinquent' is daadwerkelijk veroordeeld (en dientengevolge meestal geregistreerd);
De term ‘pooier’ wordt gedefinieerd als “een man die prostituees controleert en klanten voor hen regelt en in ruil daarvoor een percentage van hun inkomsten ontvangt”. In gevallen van seksueel misbruik of seksuele uitbuiting van kinderen behoort de term niet gebruikt te worden, zoals dat ook geldt voor de term loverboys.
Met preferentiële dader wordt een persoon bedoeld met een neiging of motivatie om seksueel met kinderen om te gaan en die kinderen zoekt voor seksuele interactie. Net als de term ‘situationele dader’ moet ook deze term worden gezien als een zeer brede beschrijvende typologie en niet als verklaring van absolute feiten. De termen 'pedodofiel', 'hebefiel' en 'efebofiel' vallen onder de preferentiële daders.
R
Reizende kindermisbruikers zijn personen die reizen om seksuele misdrijven tegen kinderen te plegen. De term kan misleidend zijn omdat 'reizende' een belangrijk element van het misbruik is, waardoor de term suggereert dat de dreiging afkomstig is van geregistreerde zedendelinquenten die reizen. Dat hoeft niet zo te zijn: kindermisbruikers hoeven niet veroordeeld te zijn, laat staan geregistreerd, en kunnen ook voor langere tijd of zelfs permanent in het buitenland verblijven. Het belangrijkste punt van het toevoegen van de kwalificatie ‘reizende’ (of 'transnationaal' als alternatief) is om aan te geven dat dergelijke overtreders soms straffeloos handelen, omdat ze buiten hun nationale jurisdictie opereren.
Alternatief:
- Transnationale kindermisbruiker
- Iemand die in het buitenland een kind misbruikt
(zie ook: 'herhaald slachtofferschap')
Revictimisatie / herhaald slachtofferschap gaat het om elk seksueel misbruik dat of elke aanranding die is gepleegd door een andere dader in vergelijking met de eerste keer dat iemand slachtoffer werd. Beide termen verwijzen ook naar een patroon waarin het slachtoffer van misbruik en/of een misdrijf statistisch gezien een hogere kans heeft om opnieuw slachtoffer te worden. Het gaat daarbij met name om seksueel slachtofferschap. Let op: ‘herhaald slachtofferschap’ wordt soms verward met ‘secundaire victimisatie/slachtofferschap'. Deze termen hebben echter verschillende definities.
S
De term 'schadelijke inhoud' kan verwijzen naar geseksualiseerd materiaal, maar bijvoorbeeld ook naar gewelddadige videogames of websites die haatdragende taal aanmoedigen. Het verwijst niet per se alleen naar illegaal materiaal. Het kan ook materiaal omvatten dat legaal en toch schadelijk is voor een persoon, bijvoorbeeld vanwege haar/zijn leeftijd. De term kan daarom niet worden gebruikt als synoniem voor ‘materiaal voor seksueel misbruik van kinderen’ of ‘kinderpornografie'.
Schadelijke praktijken houden vaak verband met kindhuwelijken en vroegtijdige huwelijken. Het kan ook om andere schadelijke gebeurtenissen voor een kind gaan, zoals lijfstraffen en vrouwelijke genitale verminking/meisjesbesnijdenis. In de context van seksuele uitbuiting of seksueel misbruik van kinderen is het passender om de term ‘schadelijke praktijken’ te gebruiken dan ‘traditionele schadelijke praktijken’. Dit verwijst meer naar het meer neutrale principe van schade en vermijdt bovendien culturele (of andere meer subjectieve) factoren. Schadelijke praktijken zijn schadelijk, ongeacht hun vermeende oorsprong of poging tot rechtvaardiging. Niet alle schadelijke praktijken zijn seksuele uitbuiting of seksueel misbruik. Toch is het belangrijk om te benoemen dat bovenstaande vormen van schadelijke praktijken de seksualiteit van het slachtoffer ernstig kunnen aantasten en dat het slachtoffer deze kan ervaren als een vorm van seksueel misbruik.
Dit zijn alle seksuele handelingen die vanaf de openbare weg zichtbaar zijn of waarvan een ander ongewild getuige is. In het Wetsvoorstel Seksuele Misdrijven wordt de online omgeving ook tot de openbare ruimte gerekend en is in plaats van de term ‘schennis van de eerbaarheid’ gekozen voor ‘seksuele gedragingen die aanstotelijk zijn voor de eerbaarheid’. In het wetsvoorstel is ook het voorstel opgenomen de delictsomschrijving te moderniseren met de volgende bestanddelen: de dader verricht:
1) in het openbaar
2) opzettelijk
3) seksuele gedragingen
4) die aanstotelijk zijn voor de eerbaarheid
(zie ook: hernieuwd slachtofferschap)
Secundaire victimisatie is verder slachtofferschap volgend op het oorspronkelijke (seksuele) slachtofferschap. Het wordt veroorzaakt door de manier waarop een slachtoffer van seksuele uitbuiting of seksueel misbruik wordt behandeld, zoals 'victim blaming'. Dit kan door het slachtoffer worden ervaren als een extra trauma. De term moet niet worden verward met 'herhaald slachtofferschap' of 'revictimisatie'.
Kinderen mogen niet worden aangeduid als personen die seks verkopen. Dit impliceert dat het kind er verantwoordelijkheid voor is en dat er sprake is van een vrije keuze.
Alternatief: Uitbuiting van kinderen in de prostitutie
Seksueel geweld tegen kinderen omvat zowel seksuele uitbuiting als seksueel misbruik van kinderen en kan als overkoepelende term worden gebruikt om naar deze verschijnselen te verwijzen. Tegelijkertijd is het van belang om ook een nauwere focus te leggen op de verschillende specifieke uitingen van seksueel geweld tegen kinderen, zowel om specifieke beschermings- en preventiestrategieën te ontwikkelen, als om casus-specifieke reacties op minderjarige slachtoffers te kunnen geven.
Bij seksueel grensoverschrijdend gedrag gaat het om gedrag of toenaderingen die seksueel van aard zijn en de grenzen van het slachtoffer overschrijden. Dit gedrag hoeft niet perse van fysieke aard te zijn. Niet elke vorm van seksueel grensoverschrijdend gedrag is strafbaar gesteld bij de wet.
Seksueel misbruik van kinderen omvat een brede categorie die de schade omschrijft die kinderen wordt aangedaan door hen te dwingen deel te nemen aan seksuele activiteiten, ongeacht of ze zich bewust zijn van wat er gebeurt. In tegenstelling tot seksuele uitbuiting vereist seksueel misbruik van kinderen geen enkele vorm van vergoeding/tegenprestatie en kan louter plaatsvinden met het oog op de seksuele bevrediging van de persoon die de handeling pleegt. Misbruik kan plaatsvinden zonder expliciet geweld, gebruikmakend van bijvoorbeeld autoriteit, macht of manipulatie. Seksueel misbruik van kinderen kan zowel met als zonder lichamelijk contact plaatsvinden.
Alternatief: Seksueel kindermisbruik of kortweg kindermisbruik.
Seksueel misbruik van kinderen op bestelling kan een vorm van livestreaming zijn, met als bijkomend element dat de persoon die de streaming bekijkt een actieve rol speelt bij het bepalen hoe het seksueel misbruik wordt uitgevoerd.
Alternatief:
- Seksueel kindermisbruik op bestelling
- Seksuele uitbuiting van kinderen op verzoek
De term 'seksuele afpersing van kinderen' houdt in dat kinderen worden gedwongen om seksueel materiaal te (blijven) produceren en/of te horen krijgen dat ze ongewenste handelingen moeten (blijven) verrichten of ondergaan, onder dreiging dat dit materiaal wordt verspreid. De term benadrukt dat het om een seksuele vorm van afpersing gaat en dat de handeling tegen een kind wordt gepleegd. De informele, vaak gebruikte term ‘sextortion’ blijft meer ter discussie staan op het gebied van kinderbescherming, omdat deze niet duidelijk laat zien dat het gaat om seksuele uitbuiting van een kind. Ook bestaat het risico dat de term sextortion een praktijk bagatelliseert die zeer ernstige gevolgen kan hebben voor het slachtoffer.
Alternatief:
- Seksuele afpersing van kinderen
- Afpersing van een kind met gebruik van seksuele afbeeldingen/video’s
De omschrijving 'seksuele intimidatie van een kind' verwijst niet alleen naar seksueel gedrag met de expliciete bedoeling om de waardigheid van een ander persoon -hier een kind- te schenden, maar ook naar gedrag van seksuele aard dat een persoon -hier een kind- als beledigend of intimiderend ervaart.
Onder de omschrijving 'seksuele mishandeling van een kind' vallen verschillende vormen van seksueel geweld, zoals aanranding, verkrachting en online seksueel misbruik.
Seksuele uitbuiting van kinderen onderscheidt zich van andere vormen van seksueel misbruik van kinderen, doordat er hierbij sprake is van een tegenprestatie, uitwisseling of vergoeding. Er is wel een aanzienlijke overlap tussen beide: in veel gevallen van seksueel kindermisbruik is het zo dat het kind ‘iets krijgt’ om het vertrouwen te winnen of ervoor te zorgen dat het kind haar/zijn mond houdt.
'Seksuele uitbuiting van kinderen in de context van reizen en toerisme' is de meest geschikte omschrijving om te verwijzen naar het fenomeen waarin een kind seksueel wordt uitgebuit in een bepaalde context (reizen en toerisme). Het misdrijf kan worden gepleegd door zowel buitenlandse als binnenlandse toeristen, reizigers of bezoekers die voor een langere periode verblijven buiten de eigen regio of het eigen land. De omschrijving wordt gebruikt als alternatief voor de term ‘kindersekstoerisme’.
Sexchatting wordt in het wetsvoorstel Seksuele Misdrijven gedefinieerd als “het stelselmatig op seksuele wijze communiceren met kinderen op een wijze die schadelijk is te achten voor kinderen” of “op indringende en niet leeftijdsconforme wijze benaderen van kinderen voor seksuele doelen”.
In het algemeen gaat het bij sexchatting om berichten over over seks en seksualiteit. Sexchatting onderscheidt zich van sexting door het element van interactie. Wanneer deze interactie indringend en vergaand is, kan de handeling strafbaar worden gesteld. Sexchatting kan echter ook vrijwillig tussen minderjarigen plaatsvinden.
Alternatief:
- Seksueel chatten
- Online seksueel getinte communicatie
Sexting is het sturen van seksueel getinte berichten, foto’s of video’s. Het is een veelgebruikte term en wordt vaak gedaan door jongeren. Wanneer sexting tot misbruik of uitbuiting leidt, is het belangrijk dat het kind niet de schuld krijgt van wat er gebeurt of dat het kind strafrechtelijk aansprakelijk wordt gesteld voor de productie van het zelfgemaakte materiaal.
Sextortion is een informele term voor seksuele afpersing van kinderen; een samenvoeging van de Engelse woorden sex (seks) en extorsion (afpersen). Deze ook in Nederland vaak gebruikte term staat met het oog op de bescherming van kinderen ter discussie omdat deze niet duidelijk laat zien dat het gaat om seksuele uitbuiting van een kind. Ook bestaat het risico dat de term 'sextortion' een praktijk bagatelliseert die zeer ernstige gevolgen kan hebben voor het slachtoffer.
Alternatief:
- Seksuele afpersing van kinderen
- Afpersing van een kind met gebruik van seksuele afbeeldingen/video’s
Situationele daders zijn personen die geen afwijkende seksuele voorkeur voor kinderen of jongeren vertonen. Zij houden zich wel bezig met seksuele uitbuiting van kinderen in situaties waarin een kind gemakkelijk toegankelijk is voor seksueel gebruik. De termen ‘preferentiële dader’ en ‘situationele dader’ moeten worden gezien als zeer brede beschrijvende typologieën en niet als verklaringen van absolute feiten.
Bij de term 'minderjarig slachtoffer van seksuele uitbuiting en/of kindermisbruik' gaat het om het woord 'slachtoffer'. Dit is een cruciale juridische term in situaties van seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen. Het woord 'slachtoffer' wordt gebruikt om kinderen die zijn onderworpen aan schadelijke en/of criminele handelingen, als rechthebbenden op passende zorg en schadevergoeding aan te duiden. Het wordt bovendien gebruikt om te laten zien dat het kind op geen enkele wijze verantwoordelijk is en om te voorkomen dat de schuld bij het kind wordt gelegd. De term mag niet worden gebruikt om de persoon als zwak en/of hulpeloos te bestempelen. Buiten de juridische en medische context, waarin vaak de term ‘slachtoffer’ wordt gebruikt, heeft de term ‘overlever’ (‘survivor’) op psychologisch en sociaal gebied soms de voorkeur. De term 'overlever' kan veerkracht weergeven. Buiten de juridische context is het belangrijk dat een persoon die niet ‘slachtoffer’ of ‘overlever’ wil worden genoemd, dit label niet krijgt.
Alternatief:
- Kinderen die zijn onderworpen aan seksuele uitbuiting/seksueel misbruik
- Kinderen die seksuele uitbuiting hebben meegemaakt.
- Kinderen die seksueel zijn uitgebuit
De term 'slachtofferen' betekent iemand tot slachtoffer maken; (iemand) uitkiezen voor een wrede of onrechtvaardige behandeling.
Alternatief: Victimisatie.
Slachtofferidentificatie is het onderzoek van (beeld)materiaal van seksueel misbruik en seksuele uitbuiting van kinderen door deskundigen om zo de slachtoffers te kunnen identificeren. Het is een slachtoffergerichte benadering met als doel kinderen uit een gevaarlijke situatie te halen.
T
Een tiener is een persoon in de leeftijd van 13 tot en met 19 jaar. Ingeval van seksuele uitbuiting en seksueel misbruik van kinderen is er een onderscheid tussen tieners tot 18 jaar en tieners van 18 jaar en ouder. Tieners onder de 18 jaar hebben rechten die gelden voor alle kinderen.
Alternatief: Tieners tot 18 jaar en tieners van 18 jaar en ouder.
De term ‘tienerhuwelijk’ verwijst naar een huwelijk tussen twee tieners; personen in de leeftijd van 13 tot 19 jaar of met tenminste een persoon in de leeftijd van 13 tot 19 jaar. Het is daarom geen synoniem voor de term kindhuwelijk. 'Tienerhuwelijk' kan verwarring veroorzaken over de definitie van 'kindhuwelijk', daarom is bij gebruik van het woord een duidelijk toelichting nodig.
Alternatief: Als het gaat om een huwelijk waarbij ten minste één van de partijen een kind is: kindhuwelijk.
De term ‘tijdelijk huwelijk’ verwijst naar kortdurende contracthuwelijken. Bij kinderen dienen die vaak als excuus om seksuele uitbuiting of misbruik te verdoezelen of goed te keuren. Een tijdelijk huwelijk is geen huwelijksvorm; de term ‘huwelijk’ is in deze context ongepast. De aanbevolen term in deze context is ‘seksuele uitbuiting van kinderen’.
Alternatief: Seksuele uitbuiting van kinderen.
Bij transactionele seks gaat het om een commerciële relatie waarin seksuele handelingen worden geruild voor goederen, geld of voordelen. Deze term is niet geschikt om kinderen te beschermen tegen seksuele uitbuiting; het risico bestaat (al dan niet per ongeluk) dat bepaalde vormen van seksuele uitbuiting van kinderen worden gelegitimeerd.
Alternatief: Seksuele uitbuiting van kinderen.
Deze term beschrijft een context waarin seksuele uitbuiting van kinderen kan plaatsvinden. De Minister van Justitie en Veiligheid raadt het gebruik van de term in haar brief van 4 juli 2022 aan:
'Het gaat om verschillende vormen van seksueel kindermisbruik waarbij personen voor kortere of langere duur in het buitenland verblijven en daar minderjarigen seksueel misbruiken of op enigerlei wijze deelnemen aan dat misbruik. Het gaat om zeer ernstige misdrijven zoals aanranding, verkrachting of het vervaardigen van digitaal seksueel kindermisbruik-materiaal. Online seksueel misbruik en livestreaming behoren daar ook toe'.
Alternatief: Seksuele uitbuiting van kinderen in de context van reizen en toerisme
De term 'transnationale kindermisbruiker' verwijst naar daders/misbruikers die een nationale grens overschrijden of voor langere tijd in het buitenland wonen, om zedendelicten tegen kinderen te plegen. Deze term houdt geen rekening met zedendelinquenten die binnen een land of regio reizen, maar verwijst alleen naar daders die een nationale grens overschrijden om zedendelicten tegen kinderen te plegen.
Alternatief: Iemand die in het buitenland een kind misbruikt.
Een tussenpersoon is een persoon die (tegen betaling) werkzaam is bij het tot stand brengen van 1 of meerdere afspraken.
U
De omschrijving uitbuiting van kinderen in/voor prostitutie houdt in dat een kind seksuele handelingen verricht in ruil voor (een belofte van) iets dat waarde heeft (zoals geld, goederen, onderdak, voedsel, drugs, enz.). Het is niet noodzakelijkerwijs het kind dat het ruilobject ontvangt, vaak is het juist een derde persoon. Daarnaast is het niet vereist dat er daadwerkelijk een ruilobject wordt gegeven; de belofte van een ruil is voldoende, ook als die belofte nooit wordt waargemaakt. Deze omschrijving is een geschikt alternatief voor de term 'kinderprostitutie'. Het voorkomt stigmatisering van kinderen die in de prostitutie worden uitgebuit en de onbedoelde legitimering van dergelijke praktijken. De termen 'uitbuiting in de prostitutie' en 'uitbuiting voor de prostitutie' benadrukken de uitbuiting van het kind en laten er geen twijfel over bestaan dat het kind niet verantwoordelijk is.
Alternatief:
- Kinderen die onderworpen zijn aan uitbuiting in de prostitutie
- Gebruik van kinderen in de prostitutie
V
De verkoop van kinderen heeft niet per se te maken met seksueel misbruik en/of (seksuele) uitbuiting. Het kan bijvoorbeeld ook voorkomen bij illegale adoptie en kindhuwelijken. De term is daarmee een breder begrip, waarin ook elementen van seksueel misbruik of seksuele (of andere vormen van) uitbuiting voorkomen.
Alternatief: Verkoop van / handel in kinderen voor seksuele doeleinden.
De term ‘verkrachter' is verwant aan ‘zedendelinquent’. Een verkrachter dwingt iemand handelingen te ondergaan die (mede) bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam door middel van (bedreiging met) geweld. Volwassenen die kinderen verkrachten worden ook wel ‘kinderverkrachters’ genoemd. Het is echter onwenselijk om een gepleegd delict te personaliseren. Het gebruik van een zelfstandig naamwoord om iemand te beschrijven, zoals ‘verkrachter’, werkt sterk stigmatiserend.
Alternatief:
- Dader/pleger van seksuele misdrijven tegen kinderen
- Dader/pleger van kindermisbruik.
Verkrachting is het misdrijf waarbij iemand (in dit geval een kind) gedwongen wordt tegen de wil en door middel van (bedreiging met) geweld seks te hebben. Als er sprake is van seksueel binnendringen bij kinderen waarbij geen geweld wordt gebruikt, heet dat officieel geen verkrachting. Er staat wel evenveel straf op als bij verkrachting.
Victim blaming is het proces, waarbij het slachtoffer (on)bewust de schuld in de schoenen geschoven krijgt van het seksueel misbruik dat hen is overkomen. Victim blaming kan bestaande gevoelens van schaamte en schuld verergeren, wat nadelig kan zijn voor het herstel proces.
Alternatief: slachtofferbeschuldiging
In de omschrijving virtuele kinderpornografie / computer-gegenereerde kinderpornografie moet de term ‘virtueel’ die in deze context vaak wordt gebruikt, niet worden verward met ‘online’. Deze term verwijst naar afbeeldingen die zijn gemaakt om de indruk te wekken dat ze kinderen afbeelden. Er is niets virtueels of onwerkelijks aan de seksualisering van kinderen. De term 'virtueel' brengt bovendien het risico met zich mee dat de schade die kinderen lijden door dit soort praktijken wordt afgezwakt of dat de zintuigelijke verwarring van (potentiële) daders wordt gebagatelliseerd.
Alternatief: Computer-/digitaal-gegenereerd materiaal van seksueel misbruik van kinderen.
Een kind kan naar internationaal recht niet instemmen met haar of zijn eigen seksuele uitbuiting. Kinderen onder de 18 jaar die zijn betrokken in prostitutie moeten te allen tijde worden gezien en behandeld als slachtoffers van seksuele uitbuiting.
Alternatief: Uitbuiting van kinderen in de prostitutie
W
(zie ook: webcam kindersekstoerisme, livestreaming van seksueel kindermisbruik, live online seksueel kindermisbruik en seksueel misbruik van kinderen op bestelling)
‘Webcam kindersekstoerisme’ of 'webcam kindermisbruik 'zijn termen om de (internationale) aard van de misdaad te benadrukken waarbij iemand zittend achter een computer seks kan bestellen en kan kijken naar seksueel misbruik van kinderen in eigen of in een ander land, zonder te hoeven reizen. Deze termen zijn niet geschikt om het live online seksueel misbruik van kinderen te definiëren en ze kunnen om verschillende redenen misleidend zijn. Ten eerste introduceert de term nóg een term om een probleem te definiëren dat al een aantal verschillende namen of labels heeft (bijv. ‘online/live seksueel misbruik van kinderen’, ‘livestreaming van seksueel misbruik van kinderen’, enz.) en dus riskeert om bij te dragen aan de reeds bestaande verwarring.
Alternatief:
- Seksueel misbruik van kinderen via de webcam
- Live online seksueel misbruik van kinderen
- Livestreaming van seksueel kindermisbruik
- Kindermisbruikstreaming
(zie ook: webcam kindermisbruik ,livestreaming van seksueel kindermisbruik, live online seksueel kindermisbruik en seksueel misbruik van kinderen op bestelling)
‘Webcam kindersekstoerisme’ of 'webcam kindermisbruik 'zijn termen om de (internationale) aard van de misdaad te benadrukken waarbij iemand zittend achter een computer seks kan bestellen en kan kijken naar seksueel misbruik van kinderen in eigen of in een ander land, zonder te hoeven reizen. Deze termen zijn niet geschikt om het live online seksueel misbruik van kinderen te definiëren en ze kunnen om verschillende redenen misleidend zijn. Ten eerste introduceert de term nóg een term om een probleem te definiëren dat al een aantal verschillende namen of labels heeft (bijv. ‘online/live seksueel misbruik van kinderen’, ‘livestreaming van seksueel misbruik van kinderen’, enz.) en dus riskeert om bij te dragen aan de reeds bestaande verwarring. Ten tweede lijkt de term erop te wijzen dat reactie op dit soort misdrijven in de toeristische sector liggen.
Alternatief:
- Seksueel misbruik van kinderen via de webcam
- Live online seksueel misbruik van kinderen
- Livestreaming van seksueel kindermisbruik
- Kindermisbruikstreaming
Er wordt gesproken van wraakporno wanneer seksueel getinte afbeeldingen online worden geplaatst. Het doel van het online plaatsen van afbeeldingen zou dan zijn om ‘wraak’ te nemen op de persoon. Dat kunnen ook afbeeldingen van kinderen zijn. In dit geval gaat het om het verspreiden van beeldmateriaal van seksueel kindermisbruik.
Z
De term 'zedendelinquent' verwijst naar personen die wegens het plegen van of het betrokken zijn bij een seksueel misdrijf, veroordeeld zijn (en, hoewel dat niet altijd gebeurt, geregistreerd). Het kan daarbij om zowel minderjarige als volwassen slachtoffers gaan.
Alternatief:
- Dader/pleger van seksuele misdrijven tegen kinderen
- Dader/pleger van kindermisbruik
Door kinderen (in het bijzonder jongeren) zelfgegenereerd / zelfgeproduceerd seksueel materiaal is toegestaan. Dat betekent niet dat ze ook instemmen met of verantwoordelijk zijn voor het uitbuitende of misbruikende gebruik en/of de verspreiding van dit materiaal. Bij het toepassen van de termen ‘zelfgegenereerd’ of ‘zelfgeproduceerd’ in tegenstelling tot ‘onder dwang gegenereerd/ geproduceerd' bestaat het risico dat het kind de schuld krijgt van het mogelijke misbruik van die afbeeldingen of ander seksueel getint materiaal. Wees daarom extra alert op het gebruik van deze term.
Alternatief:
- Zelfgegenereerd seksueel materiaal waarbij kinderen betrokken zijn
- Zelfgemaakt seksueel materiaal van kinderen.
Het gebruik van de term ‘zelfslachtofferschap’ is ongepast. Er zou uit afgeleid kunnen worden dat het kind verantwoordelijk is voor of schuldig is aan het misdrijf dat het heeft meegemaakt, terwijl over het algemeen wordt aangenomen dat kinderen niet kunnen instemmen met hun eigen uitbuiting of misbruik.
